साओनक झुलुआ टूटैत छैक
माघक सिहकी बीतैत छैक
एहिना बीतैत छैक फागुनक मातल हवा
चैतक चैतावर
वैशाखक दुपहरिया
बरखक ई खंड-खंड एहिना घूमैत छैक
मुदा एहि सबसँ फराक
एकटा निसभेर अन्हरियामे
जीबैत छैक ओ भीत हिरणी
काँट भरल बाड़ामे मूड़ी नुकौने
कोखिसँ बहरायल छौनाकेँ पेट तऽर दबौने
चारूकात पसरल इजोरिया होइ
आ कि कोनो पाबनि-तिहार
मुसकाइत होइ वसन्त
ओछायल हो सुखक तरंग—एहि सबसँ निर्लिप्त
उजरा झक्क नूआ देहमे लपेटने
आँचर त’र काँच दीपकेँ जरौने
आँगनक तुलसीचौड़ा नीपैत
नोर खसबैत
उदासीक एकटा रंगहीन चित्र
देखबामे लगैत छैक केहन विचित्र
कतहु होइत अछि कोनो जग-जाजन
कन्यादान वा दुरागमन
सब बाट बन्न, कतय हो आगमन
सब ठाम भेटैत छैक ओकरा
अगबे साँपे-साँप
विधिक विडम्बना देखि ओ जाइत अछि काँपि
गाम-घर-राह-बाट देखि सब हँसैत अछि
देहयष्टि देखि ललचैत अछि
एहि सबसँ बचबाक प्रयासोमे घेराइत छैक ओ
ई आर क्यो नहि मिथिलाक विधवा थिक।
saonak jhulua tutait chhaik
maghak sihki bitait chhaik
ehina bitait chhaik phagunak matal hava
chaitak chaitavar
vaishakhak dupahriya
barkhak ii khanD khanD ehina ghumait chhaik
muda ehi sabasan pharak
ekta nisbher anhariyame
jibait chhaik o bheet hirni
kaant bharal baDame muDi nukaune
kokhisan bahrayal chhaunaken pet taऽra dabaune
charukat pasral ijoriya hoi
aa ki kono pabani tihar
muskait hoi vasant
ochhayal ho sukhak tarang—ehi sabasan nirlipt
ujra jhakk nua dehme lapetne
anchar ta’ra kaanch dipken jaraune
anganak tulsichauDa nipait
nor khasbait
udasik ekta ranghin chitr
dekhbame lagait chhaik kehan vichitr
katahu hoit achhi kono jag jajan
kanyadan va duragaman
sab baat bann, katay ho agaman
sab thaam bhetait chhaik okra
agbe sanpe saanp
vidhik viDambna dekhi o jait achhi kanpi
gaam ghar raah baat dekhi sab hansait achhi
dehayshti dekhi lalchait achhi
ehi sabasan bachbak pryasome gherait chhaik o
ii aar kyo nahi mithilak vidhva thik.
saonak jhulua tutait chhaik
maghak sihki bitait chhaik
ehina bitait chhaik phagunak matal hava
chaitak chaitavar
vaishakhak dupahriya
barkhak ii khanD khanD ehina ghumait chhaik
muda ehi sabasan pharak
ekta nisbher anhariyame
jibait chhaik o bheet hirni
kaant bharal baDame muDi nukaune
kokhisan bahrayal chhaunaken pet taऽra dabaune
charukat pasral ijoriya hoi
aa ki kono pabani tihar
muskait hoi vasant
ochhayal ho sukhak tarang—ehi sabasan nirlipt
ujra jhakk nua dehme lapetne
anchar ta’ra kaanch dipken jaraune
anganak tulsichauDa nipait
nor khasbait
udasik ekta ranghin chitr
dekhbame lagait chhaik kehan vichitr
katahu hoit achhi kono jag jajan
kanyadan va duragaman
sab baat bann, katay ho agaman
sab thaam bhetait chhaik okra
agbe sanpe saanp
vidhik viDambna dekhi o jait achhi kanpi
gaam ghar raah baat dekhi sab hansait achhi
dehayshti dekhi lalchait achhi
ehi sabasan bachbak pryasome gherait chhaik o
ii aar kyo nahi mithilak vidhva thik.
स्रोत :
पुस्तक : परिचिति (पृष्ठ 37)
रचनाकार : सुस्मिता पाठक
प्रकाशन : किसुन संकल्प लोक
संस्करण : 1997
Additional information available
Click on the INTERESTING button to view additional information associated with this sher.
rare Unpublished content
This ghazal contains ashaar not published in the public domain. These are marked by a red line on the left.