लोहू म सनी होली घायल परा मोहर्रम,
ओह कइत असिल आँसू यह कइत नकल मातम,
रोवत कि ईद बीती सुसकत गवा दसहरा
लूटइ क छूट केउका, केउके चलै प पहरा।
सब कौनौ तरह गुजरा अब आइ गइ देवारी।
अब कैसे दिया बारी॥
बाहर अँजोर बारी अँगना म होइ अँधियर,
अँगना म दिया बारी अँधियार रहै बाहर,
कुँअना की मुड़ेरी पर, दादा की चियारी पर,
गोरुआर म चरही पर, आजी की अँटारी पर।
एकइ ठु दिया हाँथे चारिउ कइत निहारी।
अब कइसे दिया बारी॥
आँसू क नदी उमड़ी संकट क घटा घेरे,
संगीन के पहरा मा लूटत अहैं लुटेरे,
आँधी तुफान बौड़र बाती म तेल नाहीं,
बौराइ के सब भागत केउ के नकेल नाहीं।
अँधियार म भागइ कइ एह कइत बा बेमारी।
अब कइसे दिया बारी॥
तेले क धार उप्पर बाती क फोंक नीचे,
ई दाम के दुसासन लछमिउ क चीर खींचे,
अँधरन क राज बाटइ एनका अँजोर कइसन,
अँधेर की नगरी मा के साह चोर कइसन।
हरिचंद भये झूठा औ चोर भे मुरारी।
अब कइसे दिया बारी॥
मंदिर म राम बइठा मसजिद म खुदा बाटेन
दुइ चार ठाँव एकठा सगरौ त जुदा बाटेन,
खुब कस के माथ रगरी, जिउ होमि के चिल्लाई,
सरधा औ अकीदत से तोबा करी मनाई।
जे देस कइ हरजाई ओकै कौन रखवारी।
अब कइसे दिया बारी॥
मसजिद के गुम्मजन मा मंदिर कि मिनारन मा,
हरिओम के झंडन मा औ चाँद सितारन मा,
सारे जहाँ क मालिक एकै त अहै यारौ,
आ वतन उहै आपन जौने म रहइ यारौ।
एसी अलग बतावै ओकै त गुनहगारी।
अब कइसे दिया बारी॥
lohu ma sani holi ghayal para moharram,
oh kait asil ansu ye kait nakal matam,
rovat ki eid biti suskat gava dasahra
lutai ka chhoot keuka, keuke chalai pa pahra.
sab kaunau tarah gujra ab aai gai devari.
ab kaise diya bari॥
bahar anjor bari angana ma hoi andhiyar,
angana ma diya bari andhiyar rahai bahar,
kunana ki muDeri par, dada ki chiyari par,
goruar ma charhi par, aaji ki antari par.
ekai thu diya hanthe chariu kait nihari.
ab kaise diya bari॥
ansu ka nadi umDi sankat ka ghata ghere,
sangin ke pahra ma lutat ahain lutere,
andhi tuphan bauDar bati ma tel nahin,
baurai ke sab bhagat keu ke nakel nahin.
andhiyar ma bhagai kai eh kait ba bemari.
ab kaise diya bari॥
tele ka dhaar uppar bati ka phonk niche,
ii daam ke dusasan lachhamiu ka cheer khinche,
andharan ka raaj batai enka anjor kaisan,
andher ki nagri ma ke saah chor kaisan.
harichand bhaye jhutha au chor bhae murari.
ab kaise diya bari॥
mandir ma raam baitha masjid ma khuda baten
dui chaar thaanv ektha sagrau ta juda baten,
khub kas ke maath ragri, jiu homi ke chillai,
sardha au akidat se toba kari manai.
je des kai harjai okai kaun rakhvari.
ab kaise diya bari॥
masjid ke gummjan ma mandir ki minaran ma,
hariom ke jhanDan ma au chaand sitaran ma,
sare jahan ka malik ekai ta ahai yarau,
aa vatan uhai aapan jaune ma rahai yarau.
esi alag batavai okai ta gunahgari.
ab kaise diya bari॥
lohu ma sani holi ghayal para moharram,
oh kait asil ansu ye kait nakal matam,
rovat ki eid biti suskat gava dasahra
lutai ka chhoot keuka, keuke chalai pa pahra.
sab kaunau tarah gujra ab aai gai devari.
ab kaise diya bari॥
bahar anjor bari angana ma hoi andhiyar,
angana ma diya bari andhiyar rahai bahar,
kunana ki muDeri par, dada ki chiyari par,
goruar ma charhi par, aaji ki antari par.
ekai thu diya hanthe chariu kait nihari.
ab kaise diya bari॥
ansu ka nadi umDi sankat ka ghata ghere,
sangin ke pahra ma lutat ahain lutere,
andhi tuphan bauDar bati ma tel nahin,
baurai ke sab bhagat keu ke nakel nahin.
andhiyar ma bhagai kai eh kait ba bemari.
ab kaise diya bari॥
tele ka dhaar uppar bati ka phonk niche,
ii daam ke dusasan lachhamiu ka cheer khinche,
andharan ka raaj batai enka anjor kaisan,
andher ki nagri ma ke saah chor kaisan.
harichand bhaye jhutha au chor bhae murari.
ab kaise diya bari॥
mandir ma raam baitha masjid ma khuda baten
dui chaar thaanv ektha sagrau ta juda baten,
khub kas ke maath ragri, jiu homi ke chillai,
sardha au akidat se toba kari manai.
je des kai harjai okai kaun rakhvari.
ab kaise diya bari॥
masjid ke gummjan ma mandir ki minaran ma,
hariom ke jhanDan ma au chaand sitaran ma,
sare jahan ka malik ekai ta ahai yarau,
aa vatan uhai aapan jaune ma rahai yarau.
esi alag batavai okai ta gunahgari.
ab kaise diya bari॥
स्रोत :
पुस्तक : माटी औ महतारी (पृष्ठ 21)रचनाकार : आद्या प्रसाद 'उन्मत्त'
प्रकाशन : अवधी अकादमी
Additional information available
Click on the INTERESTING button to view additional information associated with this sher.
rare Unpublished content
This ghazal contains ashaar not published in the public domain. These are marked by a red line on the left.
